Ushbu maqolada barqaror rivojlanishda tabiiy omillarning ortib borayotgan ahamiyati ko'rib chiqiladi, tarixiy ekspluatatsion ekologik amaliyotlarning salbiy oqibatlariga e'tibor qaratiladi. Ushbu amaliyotlar global barqarorlikka putur yetkazadigan og'ir ekologik inqirozlar sifatida namoyon bo'ladigan ulkan ekologik va ijtimoiy qarzni keltirib chiqardi. Barqaror rivojlanish sari paradigmaga oʻtish insoniyat jamiyatlari va biosfera oʻrtasidagi xavfsizlik, tenglik va uygʻunlikni mustahkamlash uchun zarurdir. Barqaror rivojlanish, garchi kontseptual jihatdan qiyin bo'lsa-da, inson tsivilizatsiyasi va birgalikda yashash uchun tabiiy muhit o'rtasidagi o'zaro ta'sirni qayta aniqlashga qaratilgan.